Overheidsorganisaties zijn vaak te groot om goed samen te kunnen werken zoals we dat tot nu toe gewend zijn. Dat betekent bijvoorbeeld dat bij problemen nog altijd de oplossing is om “méér” in te zetten: meer mensen, meer geld, meer tijd. Maar hiermee wordt het geheel alleen maar nóg complexer; er is een andere aanpak nodig. Volgens de opdrachtgever die bij een overheidsinstantie werkt, zijn nieuwe oplossingen te vinden in flexibele zwermen die bij elkaar komen en weer uit elkaar gaan afhankelijk van de situatie en de behoefte. ICT kan hier een sleutelrol in spelen.

We hebben meegedacht met de opdrachtgever in zijn manier van denken. Ook zijn er ander soort oplossingsrichtingen aangedragen. In verschillende rondes hebben we de opdrachtgever van blauwe, rode en gele ideeën voorzien die hij met een open mind in ontvangst heeft genomen. Hij zal de opbrengsten de komende jaren proberen te verwerken in de transformatie.

Society 4.0 biedt een inspirerend zicht op wat er voor mooie, nieuwe maatschappij wereldwijd aan het ontstaan is en hoe je daar zelf aan kunt bijdragen. Hun slogan is ‘niet mauwen maar bouwen’ waarbij iedereen wordt uitgenodigd aan de slag te gaan met het constructieve perspectief van Society 4.0. De vraag van Society 4.0 riep meteen al zoveel reactie op dat we even nodig hadden om te verkennen wat nu precies de bedoeling was. En zo waren we, zonder het in de gaten te hebben meteen al aan het frisdenken. Met lekker wat afwisseling omdat de locatie uitnodigde om ook even naar buiten te gaan, zijn we tot bijzondere ideeën gekomen, zoals “elke vijf jaar een nieuw schoolgebouw” en “creëer een verdwaaltuin voor knuffelberen”. De vraagstellers van Society 4.0 waren enthousiast aanwezig en raakten geïnspireerd door onze inbreng.

Anmec staat voor Amsterdams Natuur en Milieu educatie Centrum/ Stedelijk Groenpunt.
Met een groep frisdenkers hebben we ons gebogen over de vraag “Hoe kunnen we kennis storende stadsdieren ontsluiten voor iedereen, zodat men minder aanstoot neemt aan deze dieren en er een hogere tolerantie ontstaat bij bewoners?”

De opbrengst van de middag bestond uit losse ideeën (“bestel een glaasje wespenlimonade als je op een terrasje zit, zodat de wesp niet uit jouw glas hoeft te drinken”) en uitgewerkte documenten waaronder zelfs een complete powerpoint.

Op verzoek van het IHBV hebben we een sessie georganiseerd tijdens het HB-café in Arnhem. Er waren drie frisdenkers bij en de overige deelnemers waren bezoekers van het HB-café, dus niet persé lid van Mensa en de frisdenkers. De vraag kwam van de gemeente Zevenaar en ging over hun Sportakkoord.  

Zij constateren het fenomeen Sportconsumentisme in de maatschappij en vragen zich af hoe zij hierop kunnen anticiperen, zodat ze kunnen blijven voldoen aan hun doelstelling.

Gemeente in samenwerking met andere organisaties zorgen voor meer vitale inwoners, zodat ze in hun kracht komen en meer betrokken bij de samenleving?
Specifiek gaat het in deze sessie om het thema Positieve sportcultuur (ouders betrokken/fairplay)

Onder Sportconsumentisme wordt het volgende verstaan:
Tweeverdieners hebben minder aandacht voor het bewegen

• Minder kinderen worden lid van een vereniging
• Minder oog voor talent van kinderen
• Minder ouders zijn vrijwilliger
• Ouders zien sportvereniging als kinderopvang
• Hoge verwachtingen tav professionaliteit op de sportclub
• Minder verantwoordelijkheidsgevoel voor het gemeenschappelijke
• Minder ‘samen’ in de maatschappij

Inventarisatie van ideeën
Eerst zijn we aan de slag gegaan met een inventarisatie van problemen en kansen met behulp van onderstaande vraag.
Hoe ziet de maatschappij er over 20 jaar uit (2040) als de trend van sportconsumentisme doorzet?

Frisdenkvraag
Vervolgens hebben we de problemen bestudeerd, gecategoriseerd en zijn we aan de slag gegaan met de frisdenkvraag:  
Hoe kunnen we de problemen tackelen, zodat voor het thema Positieve sportcultuur de doelstelling van het Sportakkoord behaald kan worden.

RWS organiseert regelmatig sessies in hun LEF Future Center, om onder leiding van een facilitator met vraagstukken aan de slag te gaan. Dikwijls nodigen zij daar Mensa Frisdenkers voor uit.

De opdracht voor de Frisdenkers is dan om ongehinderd door inhoudelijke kennis snel tot de kern van het vraagstuk door te dringen. Om onverwachte vragen te stellen over zaken die inhoudelijk deskundigen door hun kennis en ervaring al voor waar aannemen. En om frisse ideeën in te brengen. Tijdens de sessies werken de deelnemers in groepen, en aan elke groep wordt een frisdenker toegevoegd.

Zo zijn Frisdenkers ingezet bij diverse sessies over de natuur in de Noordzee, inwintechnieken voor patrouillevaartuigen, stormvloedkeringen en duurzaamheid. En ook bij Mobiliteit Galecopperbrug, Intelligent Vervoer 2040 en Veiligheid Rijkswegennet.

In 2020 hebben we meegedaan aan een online sessie die ging over leerrendement: hoe kun je informeel van elkaar leren nu je elkaar niet meer bij de koffieautomaat treft.

Een mooie samenwerking met het IHBV, leidde tot deze sessie tijdens het HB-café in Delft. De bezoekers van het HB-café, ondersteund door drie Frisdenkers, dachten mee met de gemeente Delft over een onderwijsgerelateerd vraagstuk.

De vragenstelster is adviseur Onderwijs/Economie van de gemeente en zij constateert dat jonge kinderen al in stereotypen denken, waardoor beroepen al vroegtijdig afvallen. Kinderen denken bijvoorbeeld nog steeds dat een chirurg altijd een man is, en dat een automonteur altijd vieze handen heeft. Daarom hebben Frisdenkers zich samen met bezoekers van het HB-café van het IHBV gebogen over de vraag hoe we jonge kinderen hun vrije blik kunnen laten behouden, zodat ze óók kunnen kiezen voor beroepen in de zorg en de techniek.

Opbrengst van de sessie was een berg aan ideeën, waaruit de vragenstelster inspiratie kan halen voor haar plannen.

Het autismehuis is een verwezenlijking van de almaar groeiende vraag naar gespecialiseerde begeleiding voor cliënten met een Autisme Spectrum Stoornis (ASS). Door het aanbod van buitenschoolse-, ambulante-, weekend- en vakantiebegeleiding, biedt autismehuis alle vormen van begeleiding onder een dak.

De Frisdenkers hebben meegedacht met het autismehuis over hun proces, over de waarde van hun aanpak, die in meer dan alleen in geld is uit te drukken en over hoe andere partijen kunnen helpen met positieve PR. De opbrengst is praktisch genoeg om mee aan de slag te kunnen.

De Nederlandse Vereniging voor Autisme (NVA) is dé vereniging die zich inzet voor de belangen van mensen met autisme en hun naasten –in alle levensfasen en op alle levensterreinen.

De NVA was op zoek naar nieuwe, werkbare ideeën voor fondsen en inkomsten. Ze hadden behoefte aan nieuwe en brede invalshoek. Waarbij de suggesties voor nieuwe activiteiten wel moesten passen binnen de gekozen koers van belangenbehartiging, informatievoorziening en lotgenotencontact.

Frisdenkers hebben geholpen om de NVA uit de tunnelvisie te laten geraken. Er is een top vijf van nieuwe en haalbare ideeën opgeleverd, die op korte termijn kunnen worden uitgevoerd.

Peace SOS is een jong en veelzijdig initiatief dat zich inzet voor vrede, mensenrechten en het bestrijden van armoede. Een betere, vreedzame en eerlijke wereld voor iedereen.

Frisdenkers worden uitgenodigd om hun bijdrage te leveren aan een sessie waarin we gezamenlijk op zoek gaan naar een geschikte globale bestuursstructuur om wereldproblemen als milieuvervuiling, oorlog en armoede aan te pakken. Lenen de Verenigde Naties zich hiervoor, al dan niet in een vernieuwde vorm, of zou er een nieuwe bestuursstructuur moeten komen?

Schrijver Abdelkader Benali en componist Merlijn Twaalfhoven creëren een mini-opera op basis van de verhalen en muziek van Syriërs in Aleppo en Nederland. De van oorsprong Syrische regisseur Ola Mafaalani en enkele geweldige zangers doen mee. Op 27 juni 2016 is de première gehouden als voorprogramma van het Concertgebouworkest in het Concertgebouw.

Een groep Frisdenkers heeft ideeën opgeleverd om het project ‘A Postcard from Aleppo’ naar een volgend niveau te brengen.

STT organiseert een reeks workshops rondom het thema ‘’De mens in 2050”.

Wat denken en doen we in 2050? Welke technologieën gebruiken we in ons dagelijks leven? Heeft dat gevolgen voor hoe we met elkaar omgaan of hoe onze samenleving is ingericht? Het leven kán er in 2050 totaal anders uitzien. Maar waarschijnlijk niet op alle gebieden. Want kijken we 35 jaar terug, dan zien we dat er veel veranderd is, maar ook dat er nog veel hetzelfde is.

In een van de sessies worden Frisdenkers uitgenodigd om hun visie te geven op het thema. In deze toekomstverkenning is gezocht naar prikkelende beelden van mensen in de toekomst. Extreme beelden, maar wel wetenschappelijk onderbouwd. Het project is 2 november 2016 afgerond tijdens het Leiden International Film Festival. Daar is ook de eindpublicatie ‘Wie wij worden‘ gepresenteerd.

Ilco van der Linde is de initiatiefnemer en organisator van diverse nationale en internationale campagnes en bewegingen voor allerlei maatschappelijke doelen. Naast oprichter van bevrijdingspop (https://www.bevrijdingspop.nl) en organisator van bevrijdingsfestivals is hij medeoprichter van Dance4Life (https://www.dance4life.com) en Masterpeace (https://www.masterpeace.org).

Bij de vorming van zijn nieuwe ‘Respect’-beweging heeft Ilco een aantal Frisdenkers uitgenodigd hier input aan te geven. Doel van die beweging is om Nederlanders te betrekken bij het beschermen, herwaarderen en concretiseren van respect als verbindende waarde voor de samenleving. Via Respect werken doeners en denkers aan dialoogsessies, evenementen, campagnes en een Manifest voor een Respectsamenleving.

Bij de NS is een groep Frisdenkers aan de slag gegaan met twee vraagstukken onder leiding van een frisdenker in de rol van facilitator. Tijdens deze sessie hebben de Frisdenkers al divergerend een enorme hoeveelheid ideeën bijeengebracht, om vervolgens met deze input te komen tot concepten waar de NS mee aan de slag kon.

Vraagstukken waren:

• Hoe zorgen we ervoor dat het reizen met de trein aansluit bij huidige en toekomstige modernisering?
• Hoe zorgt NS voor een veiligere omgeving op het station?